Bornse 79-jarige is nog volop in touw: ‘Als ik 80 ben, wil ik afbouwen’
BORNE - Nee, hij zit nog lang niet achter de geraniums. Derk Brink (79) is nog elke week een halve dag aan het werk bij Innosell, toeleverancier voor Europese musea en voor Industrie. „Als ik bezig ben, geniet ik altijd.”
Zijn hele leven werkte Derk Brink (79) bij het recherchebijstandsteam van de politie in Overijssel. „Prachtig werk, maar wel heel zwaar. Ik heb ellende genoeg gezien daar. Op mijn 60ste ging ik met pensioen”, aldus Brink. „In 1998 zijn we van Hengelo naar Borne verhuisd. Toen heb ik tegen mijn vrouw gezegd: ‘We doen helemaal niets meer’. Dat is nog geen half jaar goed gegaan.”
Handje helpen
Brink en zijn vrouw Lyda waren beiden al jaren actief bij het kerkkoor in Hengelo. Via De Cantorij kenden ze de ouders van Jan Martel, eigenaar van Innosell. „Toen ik met pensioen ging, vroegen zij of ik Jan niet af en toe kon helpen in zijn bedrijf.” Geen probleem, vond Brink.
Diploma
Als klusjesman functioneert hij inmiddels al bijna twintig jaar binnen het bedrijf. Eerst in Borne aan de Hanzestraat, later aan de David Ricardostraat in Hengelo. „Materiaal snijden en inpakken, stellingen schilderen, af en toe wat wegbrengen, ik heb zelfs paden aangelegd”, vertelt Brink. Op zijn 63ste haalde Brink nog een diploma als heftruckchauffeur.
Musea in heel Nederland
„In 1999 ben ik begonnen met 40 uur in de maand. Daar krijg ik wel een paar cent voor, hoor. Ik heb netjes nagevraagd bij het pensioenfonds wat ik mocht bijverdienen.” Prachtig vindt hij het. „Het werk stelt niks voor, maar het bezig zijn vind ik fijn.”
Een mooie bijkomstigheid is dat Brink naar eigen zeggen in alle musea van Nederland is geweest. „De Nachtwacht, in het Rijksmuseum, hangt aan Bornse draadjes - dat is toch fantastisch? Voor Innosell ging ik naar Antwerpen en Brussel. Je blijft onder de mensen en ik maak een praatje met iedereen.”
Medicijn
Pure ontspanning is het werk voor Brink. „Een jaar of acht geleden ben ik heel ziek geweest. Ik heb lymfeklierkanker gehad en moest aan de chemo. Het werk was op dat moment een medicijn, even de gedachten verzetten.”
Lyda (79): „Hij zat zielig in de stoel. Behalve als Jan belde of hij een klusje wilde doen, want dan stond hij meteen op. Dat heeft hem er echt doorheen geholpen. Hij kwam telkens herboren terug.”
Beetje gek
Zwaar tilwerk doet de 79-jarige niet meer. Als er materiaal van de speciaal naar hem vernoemde zolder moet worden gehaald, vraagt hij een collega. „Collega’s zeggen weleens dat ik gek ben, maar een beetje gek mag best. Ik heb het getroffen, ben heel blij dat ik dit heb mogen doen. Toch heb ik wel gezegd dat ik wil afbouwen als ik straks 80 ben.”
Zijn vrouw: „Dat heeft-ie wel gezegd, maar als Jan belt, staat hij alweer bij de voordeur.”